Ver placidum, frondeis nemori, syluisque reponens,
Quas glacialis hiems Borea grassante hiemali
Discussit, renovatque comas, formosaque prata.
Ergo iam rident silvae, iam frondibus arbos
Luxuriat fecunda novis: iam palmite gemmae
Turgent in vitidi segetes iam laetus opimas
Fundit ager, multo reddens cum foenore semen,
Et blando strepidant volucrum nemora avia cantu;
Indomiti pariter cessant Eurique Notique,
Trux Aquilo cessat, tantum per florea rura
Regna tenent molles Zephyri, atque tepentior aura
Pectora nunc hominum mulcet Divosque serenat.